दुधारी डोंगर

शिरोलीच्या या दुधारी डोंगरावर मी यापूर्वी अनेकदा एकट्यानेच ट्रेकिंग केलेली आहे. पण यावेळेस पहिल्यांदाच एका धारेने चढाई तर दुसऱ्या धारेने खाली उतरलो. कदाचित याच दोन पायवाटांमुळे या डोंगराला दुधारी असे म्हणत असावेत. हिवाळ्यातल्या एका शीतल सकाळी चढाई करताना फारशी दमछाक झाली नाही. यावेळेस मागील वेळेपेक्षा पाच मिनिटे लवकरच टोकावर पोहोचलो.
सकाळच्या प्रहरी आजूबाजूच्या परिसरात फारसा गोंगाट जाणवत नाही. त्या दिवशी देखील तो नव्हता. अगदी दोनच मिनिटात दुसऱ्या बाजूने डोंगर उतरायला सुरुवात केली. ही वाट तशी मळलेली आहे. परंतु या मार्गाने मी पहिल्यांदाच खाली उतरत होतो आणि महत्त्वाची म्हणजे या बाजूला उतार कमी आहे. म्हणूनच त्याचे अंतर देखील जास्त आहे. उतरताना रस्त्याला एका ठिकाणी एक बोराचे झाड दिसून आले. ते बोरांनी पूर्ण लगडलेले होते. त्या दिवशी बऱ्याच दिवसांनी किंबहुना बऱ्याच वर्षांनी अशी रानटी बोरे खायला मिळाली. खाली उतरताना रस्त्यावर चिटपाखरू देखील नव्हते. हमरस्त्याला लागलो तिथे देखील कोणीही दिसून आले नाही. एक चांगला भला मोठा रस्ता गावाच्या दिशेने जातो. याच्या आजूबाजूला उसाची, कांद्याची, डाळिंबाची शेती आहे. सूर्य बऱ्यापैकी वर आलेला असला तरी वातावरणातील या ठिकाणची शांतता काहीशी भयावह अशीच होती. बिबट्यांचे निवासस्थान असणाऱ्या आमच्या जुन्नरमध्ये दिवसा देखील त्याचे दर्शन होते. कदाचित तो अशाच कुठल्यातरी शेतामध्ये लपलेला असावा, असं वाटून गेले आणि दुधारी डोंगराचा हा प्रवास सुफल झाला.