कालचा दुधारीचा ट्रेक करताना दूरवर
मनमोडीचा डोंगर नजरेस पडला. तेव्हाच उद्या मानमोडीचा ट्रेक करायचे ठरविले.
नियोजित वेळेप्रमाणे सकाळी खानापूर-धामनखेल च्या रस्त्याने गाडी पळवत नेली.
सातवाहनांच्या लेण्यांमुळे हा डोंगर परिचित होताच, पण ह्या पर्वताच्या
टोकावर दोन मंदिरांचे दर्शन झाले होते. त्यामुळे पुन्हा मानमोडीच्या दिशेने
मोर्चा वळवला होता.
पायथ्याशी वैभव वर्पे यांची गाठ पडली व त्यांच्या रूपाने नवा गिरीमित्र अन वाटाड्या भेटला. छोटयाश्या जंगलातून वाट काढत पठारावर पोहोचलो. पूर्ण माळरानच ते. पुढची वाटचाल करताना टोकावरचे खंडोबा मंदिर दृष्टीस पडले. आजूबाजूचा परिसर धुक्याच्या लोळात अंधुक दिसत होता. त्याच धुक्यात सूर्यदेवही अगदीच अंधुक दिसू लागले होते. मंदिरापाशी पोहोचलो तेव्हा साडेसात वाजून गेले तरी पहाटे सहाचा अनुभव येत होता. या ठिकाणावरून मानमोडी डोंगराची लांबी, रुंदी अन उंची पूर्णपणे कळते. लेण्यांचे दर्शन मात्र होत नाही. दूरवर याच डोंगरकपारीत असणाऱ्या सिद्धिविनायक मंदिराचे दर्शन झाले तेव्हा उद्याचा बेत ठरला होता...
हजारो वर्षांपासून अंगाखांद्यावर लेण्या घेऊन इतिहासाची साक्ष देणाऱ्या या डोंगराचा पूर्वेकडून केलेला छोटेखानी ट्रेकही तितकाच रिफ्रेशिंग होता.
पायथ्याशी वैभव वर्पे यांची गाठ पडली व त्यांच्या रूपाने नवा गिरीमित्र अन वाटाड्या भेटला. छोटयाश्या जंगलातून वाट काढत पठारावर पोहोचलो. पूर्ण माळरानच ते. पुढची वाटचाल करताना टोकावरचे खंडोबा मंदिर दृष्टीस पडले. आजूबाजूचा परिसर धुक्याच्या लोळात अंधुक दिसत होता. त्याच धुक्यात सूर्यदेवही अगदीच अंधुक दिसू लागले होते. मंदिरापाशी पोहोचलो तेव्हा साडेसात वाजून गेले तरी पहाटे सहाचा अनुभव येत होता. या ठिकाणावरून मानमोडी डोंगराची लांबी, रुंदी अन उंची पूर्णपणे कळते. लेण्यांचे दर्शन मात्र होत नाही. दूरवर याच डोंगरकपारीत असणाऱ्या सिद्धिविनायक मंदिराचे दर्शन झाले तेव्हा उद्याचा बेत ठरला होता...
हजारो वर्षांपासून अंगाखांद्यावर लेण्या घेऊन इतिहासाची साक्ष देणाऱ्या या डोंगराचा पूर्वेकडून केलेला छोटेखानी ट्रेकही तितकाच रिफ्रेशिंग होता.
No comments:
Post a Comment