नेहमीचीच सवय असल्याने सकाळी सहा वाजताच जाग आली. सावंतवाडीच्या एका छोट्या हॉटेलमध्ये आम्ही काल थांबलो होतो. झोप तशी चांगली झाली. सकाळी रस्त्यांवर गजबज ऐकू येत होती. मॉर्निंग वॉकसाठी आणि गाडी चार्जिंगला लावण्यासाठी मी बाहेर पडलो. तेव्हा रस्त्यावरील गर्दी पाहून लक्षात आले की, आज नगरपरिषदेने मॅरेथॉन स्पर्धेचे आयोजन केले आहे. रस्त्याच्या कडेने अनेक जण स्पर्धेचे टी-शर्ट घेऊन घालून धावताना दिसले. त्यांच्या मधूनच माग काढत मी गावाच्या मध्यवर्ती भागात असलेल्या मोती तलावापाशी आलो. मागच्या एका प्रवासामध्ये आम्ही येथून गेल्याची आठवले. आज पहिल्यांदाच हा तलाव व्यवस्थित पाहता आला. कोल्हापूरच्या रंकाळा तलावाची आठवण झाली. हा तलाव तितकाचा मोठा नव्हता. त्यादिवशी मॅरेथॉनच्या स्पर्धेमध्ये भाग घेतलेले बहुतांश स्पर्धक याच तलावाभोवती धावताना दिसत होते. त्यांच्या बाजूनेच फुटपाथ वरून मी चालू लागलो. अगदीच थोड्या अंतरावर तलावाच्या आत एक पूल दिसून आला. इथून पुढे गेल्यावर मध्यभागी धातूमधील एक तुतारीचे शिल्प नजरेस पडले. केशवसुतांच्या स्मरणार्थ या शिल्पाची बांधणी येथे केलेली आहे. अर्थात अशा कोनशीला तिथे लावलेल्या दिसल्या. कविवर्य केशवसुत काही काळ सावंतवाडीमध्ये वास्तव्यास होते, असे वाचण्यात आले. सावंतवाडीतील कवी वसंत सावंत यांच्या कविता देखील या ठिकाणी लावलेल्या दिसल्या. त्यांनी सावंतवाडीवर केलेली एक कविता इथे कोनशिलेमध्ये वाचता येते. तलावाच्या बऱ्यापैकी मधोमध हे शिल्प बांधलेले आहे, म्हणून इथून दोन्ही बाजूंचा तलाव व्यवस्थित न्याहाळता येऊ शकतो. त्यादिवशी तलावाभोवती फेरी मारणाऱ्या मॅरेथॉनपटूंचाच गाजावाजा दिसून येत होता. एव्हाना सूर्योदय देखील झालेला नव्हता. त्यांना आयोजक सातत्याने देत असलेल्या सूचना ऐकतच मी तलावाभोवतीच्या मॉर्निंग वॉकचा आनंद घेऊ लागलो!
— तुषार भ. कुटे
No comments:
Post a Comment